ΔΥΣΤΥΧΩΣ..Έτσι πάει ο κόσμος !

Καλημέρα, σήμερα στην θέση της ανάρτησης ετούτη την ώρα αποφάσισα μετά από πάρα πολύ καιρό να γράψω και εγώ δυό λόγια.

«Την αφορμή μου την έδωσε μια αναίτια επίθεση που δέχθηκα εδώ από κάποιον χωρίς συγκεκριμένο λόγο.»
Αν και ξέρω πολύ καλά ότι το γράψιμο ενός άρθρου θέλει πολύ γνώση και ταλέντο, μετά πρέπει ο εγκέφαλος να επικοινωνεί άριστα με το χέρι που κρατάει την πέννα αποτυπώνοντας σωστά τις σκέψεις στο χαρτί, ειλικρινά δεν τόχα σκοπό,
δεν ειναι για μένα εύκολο άλλη ειναι η δουλειά μου μέσα δω, για πολλά χρόνια αν και το μυαλό μου έβραζε αυτό συντονιζόταν καλά με τα σκαρπέλα της δουλειάς μου μόνο. Κατά καιρούς στα τόσα χρόνια που σχολιάζουμε το δήλωνα συνεχώς ότι απεχθάνομαι να γράφω κατεβατάρια, λίγα λόγια και στοχευμένα.
Ψάχτης! ειμαι όπως λέω αστειευόμενος και έχω την αίσθηση ότι από τότε που ανέλαβα κάτι κατάφερα εστω κάποια λίγα.
Έβαλα λοιπόν από κάτω κάποια πράγματα που διάβασα για τους ξερόλες τους κατέχοντες την απόλυτη γνώση, που μέσα στα πολλά ελαττώματα του λαού μας αυτό έχει περίοπτη θέση, και ίσως ειναι και αυτό μια απ τις αιτίες που φθάσαμε εδώ που φθάσαμε
Αυτά σαν ένα μικρό πρόλογο.Υπάρχει με το συμπάθειο μια κατηγορία αντιπαθητικών ανθρώπων. Μια κατηγορία απίστευτα μεγάλη στην πατρίδα μας. Είναι οι ξερόλες, οι παντογνώστες, οι κατέχοντες την απόλυτη γνώση,οι φύλακες του άγιου δισκοπότηρου, αυτοί που γνωρίζουν τα πάντα, που έχουν γνώμη επί παντός επιστητού και εννοείται πως αυτή η γνώση κρύβει απέραντη σοφία, αλλά δεν γίνεται να μην την μεταδώσει στους άλλους δεν πρέπει. Διότι αλλιώς δεν θα έχει κέρδος ο συνάνθρωπος μας σύμφωνα με το ηλίθιο σκεπτικό τους.
Δυστυχώς τέτοιοι άνθρωποι υπάρχουν πολλοί. Χωρίζονται σε δυο κατηγορίες, αυτούς που νομίζουν ότι ξέρουν, και θα μπερδευτούν σε κάθε συζήτηση, αλλά το πολύ πολύ να σε κάνουν να γελάσεις συγκαταβατικά, και αυτοί που ειναι σίγουροι ότι τα ξέρουν όλα, (τα πάντα όλα που λέει κι ο Αλέφαντος) και πιστεύουν ακράδαντα ότι ξέρουν τα πάντα πολύ καλά, αυτοί
που δεν χάνουν την ευκαιρία να μπερδευτούν σε οποιαδήποτε συζήτηση, αφού ειναι σίγουροι ότι έχουν την πιο σωστή και τεκμηριωμένη γνώση απ’ όλο τον κόσμο, και οχι τίποτα άλλο αλλά θα διαφωνήσουν και έντονα με τον οποιονδήποτε που εχει διαφορετική γνώμη προκειμένου να επιβάλλουν την δικιά τους, πάντα με υπεροπτικό και περιφρονητικό ύφος, αλλά δεν θα διστάσουν κιόλας να σε κοροϊδέψουν ή ακόμα, και να σε βγάλουν ψεύτη.
Αυτή η δεύτερη κατηγορία είναι που σε σπρώχνει ακόμα και στην σκέψη όπως το να τους φασκελώσεις φερ ειπείν. Προσωπικά, είχα στην ζωή την ατυχία να έχω γνωρίσει κατά καιρούς πολλά τέτοια άτομα. Το πιο εξοργιστικό μ’ αυτούς είναι η ακράδαντη πίστη που έχουν, ότι, δηλαδή, αυτοί τα ξέρουν όλα, αλλά όμως ειναι οι μόνοι που τα ξέρουν. Κι αν υπάρχει μια μικρή πιθανότητα να αναγνωρίζουν σε κάποιον άλλον την δυνατότητα της εστω μιας κάποιας γνώσης, πάντα η δική τους γνώση θα είναι ένα σκαλοπάτι παραπάνω η πολλά σκαλοπάτια παραπάνω, και ειναι απολύτως σίγουροι πάντα ότι ο άλλος ότι έχει μάθει το έχει μάθει λάθος. Γελοία πράγματα και εκνευριστικά, για παράδειγμα, να προσπαθεί να σε διορθώσει τάχα μου και ντέ (αλλά λάθος κιόλας) σε κάποιο ζήτημα σοβαρό όταν λες και εσύ την άποψη σου, επειδή κάποια χρόνια ασχολήθηκε κι αυτός μ’ ένα πτυχίο ενός επιπέδου. Ακόμα περισσότερο να σου κάνει συνεχώς υποδείξεις, ή να αμφισβητεί υποδείξεις άλλων, πιο πεπειραμένων απ’ αυτόν, πάνω σε διάφορα επιχειρήματα.
Νιώθεις πίκρα ανάμεικτη με οργή νιώθεις κι απογοήτευση όταν βλέπεις κάτι τέτοιους παντογνώστες να κοκορεύονται για την ξερολιά τους, να μιλούν σε ανθρώπους βαθειά μορφωμένους αλλά ταπεινούς με ένα τουπέ απαράμιλλης ηλιθιότητας. Είναι θλιβερό να βλέπεις αυτά τα άτομα να προσπαθούν να επιβάλλουν τον εαυτό τους και να επηρεάσουν όλους τους άλλους προς μια συγκεκριμένη κατεύθυνση η άποψη, όποια κι είναι αυτή. Είναι θλιβερή η συμπεριφορά αυτών των ανθρώπων η έλλειψη σεβασμού στην αντίθετη άποψη, ο υπέρμετρος εγωϊσμός τους,και η καθόλου έλλειψη αυτοκριτικής, επιδειξίες ων.
Ετσι ο ξερόλας το παρακάνει μιλώντας συνέχεια ο ίδιος, και περιφρονώντας όλες τις διαφορετικές απόψεις εάν τολμήσουν να μιλήσουν κάποιοι, τους βλέπει μετά σαν άσχετους και πρόβατα.
Το πιο θλιβερό απ’ όλα όμως ειναι ότι ο δήμος μας ειναι γεμάτος από τέτοιους και διαμορφώνονται πολλά πράγματα δυστυχώς από ανθρώπους
σαν κι αυτούς, ειναι κρίμα.

Κ.Ι
–